Kwestia wykonywania kontaktów z małoletnim dzieckiem jest sprawą bardzo delikatną. Stąd też niezbędna wydaje się pomoc doświadczonego prawnika i psychoterapeuty, który doradzi w jaki sposób rozwiązać problem niechęci dziecka do jednego z rodziców. Nasza Kancelaria jest w stanie zaoferować pełne merytoryczne wsparcie w sprawach z tego zakresu – oczywiście przy zachowaniu pełnej poufności i wszystkich standardów zawodowych.

Różnica pomiędzy władzą rodzicielską a kontaktem z dzieckiem.

Zacznijmy od tego, że władza rodzicielska nad dzieckiem przysługuje,  co do zasady obojgu rodzicom, aż do ukończenia przez dziecko pełnoletności. W wyjątkowych przypadkach rodzic może zostać tej władzy pozbawiony lub ograniczony w jej wykonywaniu.

Nieco inaczej jest w przypadku kontaktów z dzieckiem – jest to bowiem osobista styczność z małoletnim, która w praktyce nie jest regulowana, gdy występuje pełna władza rodzicielska występująca zarówno po stronie matki, jak i ojca dziecka.

W przypadku ograniczenia lub pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd musi orzec o sposobie kontaktów z małoletnim – ingerencja w zakres władzy rodzicielskiej nie powoduje bowiem ustania prawa do osobistej styczności rodzica ze swoim dzieckiem.

• 1. Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów.
• 2. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Art. 113 KRO

Czy Sąd jest w stanie rozwiązać taki konflikt?

Dobrym rozwiązaniem powstałego problemu może być zobowiązanie przez Sąd do podjęcia terapii nakierowanej przykładowo na:

• uporządkowanie zachowań i emocji,
• rezygnację z agresji, rezygnację z niszczenia więzi rodzinnych oraz uzależniania dzieci od siebie,

Obowiązek podjęcia terapii może dotyczyć nie tylko rodziców ale też małoletnich. Sąd może określić jak długo ma trwać taka terapia i w jaki sposób będzie sprawował nad tym nadzór (najczęściej Sąd nakłada obowiązek przedstawienia zaświadczenia polegającego na ukończeniu trwającej przez określony czas terapii).

Oczywiście nie jest to sposób na szybkie rozwiązanie problemów związanych z kontaktami z dziećmi a raczej dopiero początek długotrwałego procesu, który daje realną szansę na zmianę postawy rodziców jak i przełamanie niechęci małoletnich do spotkań z rodzicem, z którym na co dzień nie mieszkają.

Udział kuratora w kontaktach z dzieckiem

Jeśli dziecko nie chce spotykać się z rodzicem, w pierwszej kolejności należy ustalić dokładną przyczynę takiego stanu rzeczy. Zmuszanie małoletniego do kontaktów z ojcem lub matką może być bardzo niebezpieczne dla sfery zdrowia psychicznego dziecka. Warto też zaznaczyć, że nieprawidłowości w wykonywaniu prawa do kontaktów przysługującego rodzicowi, któremu nie została powierzona piecza nad osobą dziecka, nie mogą prowadzić do pozbawienia władzy rodzicielskiej rodzica, który utrudnia kontakty.

Dopiero po ustaleniu dokładnej przyczyny niechęci dziecka do spotkań z drugim rodzicem można podjąć odpowiednie działania. Jeśli rodzic, któremu przysługuje prawo kontaktów nie zawinił w danej sytuacji, pomocna może być wizyta małoletniego u psychologa, o czym mowa wcześniej.

Innym rozwiązaniem jest wniosek o to, by kontakty z dzieckiem odbywały się przy obecności kuratora lub drugiego rodzica (tego, który sprawuje faktyczną pieczę nad małoletnim).

Kwestia wykonywania kontaktów z małoletnim dzieckiem jest bardzo delikatna. Stąd też niezbędna wydaje się pomoc doświadczonego prawnika, który doradzi w jaki sposób rozwiązać problem niechęci dziecka do jednego z rodziców. Nasza Kancelaria jest w stanie zaoferować pełne merytoryczne wsparcie w sprawach z tego zakresu – oczywiście przy zachowaniu pełnej poufności i wszystkich standardów zawodowych.